Dar Dysleksji

Ronald Davis, w swojej książce „Dar dysleksji” wskazuje, że dysleksja posiada wiele pozytywnych aspektów. Bo dyslektycy są niesamowicie kreatywni i bardziej wrażliwi na otoczenie. Na przykład potrafią myśleć obrazami, a nie słowami. Ponadto, mają bardzo wyczulone zmysły i żywą wyobraźnię i są wyposażeni w niezwykłą intuicję. To wszystko sprawia, że osoby z dysleksją, które pokierują swoją edukację i karierę w odpowiedni sposób, mogą stać się naprawdę wybitnymi jednostkami. I to w każdej dziedzinie!

Wieszcz, pierwsza dama kryminału i bajkopisarz

Zacznijmy od… literatury. Wydaje się, że to niemożliwe, by osoby, które mają problemy z pisaniem i czytaniem osiągnęły sukces w świecie wypełnionym literami. A jednak! Podejrzewa się, że dysleksję miał nawet nasz wieszcz narodowy – Adam Mickiewicz. Być może ciężko w to uwierzyć, ale Mickiewicz w dzieciństwie żywił ogromny wstręt do kaligrafii. Często myliły mu się litery i z tego powodu powtarzał trzecią klasę. Mickiewicz nie był jednak jedynym dyslektykiem wśród pisarzy i poetów.

Dysleksję miała również Agatha Christie, jedna z najbardziej znanych i cenionych autorek kryminałów na świece. Wielu znawców literatury uważa, że to właśnie dzięki dysleksji Christie stworzyła tak unikalny język swoich powieści. W jednym z wywiadów powiedziała: „Pisanie i literowanie zawsze były straszne dla mnie.” Swoje kryminały pisała bardzo długo, przez co często bardziej skupiała się na wątkach pobocznych i dopieszczała charaktery swoich postaci.

Najsłynniejszy autor bajek dla dzieci Hans Christian Andersen nigdy nie nauczył się pisać poprawnie. Jego manuskrypty zawierają wiele błędów charakterystycznych dla dyslektyków. Mimo to, został twórcą jednych z najpiękniejszy bajek, które zna każdy! Brytyjskie Towarzystwo Dysleksji wskazało, że pisarze będący dyslektykami często są bardziej kreatywni i chętniej uciekają się do nowych, odważnych rozwiązań i kierunków.

Dyslektycy wśród naukowców

Osoby z dysleksją nierzadko robią karierę także w świecie nauki. Sam Albert Einstein miał trudności w uczeniu się i zapamiętywaniu. W szkole był karcony za zadawanie zbyt wielu pytań. Prawdopodobnie oblał egzaminy z botaniki, zoologii i francuskiego. Ale istnieją dowody na to, że uczył się i myślał inaczej niż inni ludzie. Prawdopodobnie na dysleksję cierpiał również Isaac Newton,  twórca zasad dynamiki, prawa powszechnego ciążenia, prawa ruchu i mechaniki klasycznej. Według legendy w szkole nie szło mu zbyt dobrze, dlatego wolał spędzać czas pod jabłonią, gdzie odkrył grawitację.

Nie wiemy dokładnie czy Leonardo da Vinci był dyslektykiem, ale wiadomo, że nie potrafił uczyć się w standardowy sposób. Choć był leworęczny, co dawniej nierzadko utożsamiane było z kalectwem i niepełnosprawnością, był człowiekiem, który swoim rozumem prześcigał epokę, w której żył o kilkaset lat! 

Inny wybitny człowiek swojej epoki, Winston Churchill, jeden z najbardziej znanych premierów Wielkiej Brytanii, genialny polityk i mówca, malarz, historyk, laureat literackiej Nagrody Nobla, w szkole często był karany za swoją buntowniczą naturę i odmienny sposób nauki. To znany fakt, iż nie znosił uczyć się na pamięć. W wieku 7 lat, jego pierwszy nauczyciel łaciny dosłownie „wykończył go psychicznie” każąc mu wkuwać deklinację na pamięć. Mały Winston musiał przejść rehabilitację, po czym został przeniesiony do innej szkoły.

Dysleksja i biznes

Badania pokazują, że w USA wśród ludzi biznesu 35 % to dyslektycy.

 Być może  wiele osób nie kojarzy nazwiska Ingvar Kamprad , ale założoną przez niego firmę IKEA zna cały świat! Gdy został został przedsiębiorcą miał tylko 17 lat! A przyczyną była jego ogromna niechęć do szkoły spowodowana przez dysleksję.

„Z powodu mojej dysleksji, w młodości zostałem naznaczony jako leniwy i głupi, ponieważ szkolna tablica mnie nie interesowała. A to po prostu inny, kreatywny sposób myślenia i wiele dzieci z dysleksją poszło dalej, by osiągnąć wspaniałe rzeczy”. To słowa Richarda Bransona, brytyjskiego, genialnego miliardera, podróżnika, założyciela ponad 400 firm Virgin Group.

Najsłynniejszy kucharz świata, Jamie Oliver, bardzo często publicznie wspomina o przemocy rówieśniczej i innych problemach związanych z dysleksją. „Ludzie myśleli, że jestem głupkiem…”

A tymczasem w Hollywood…

U jednego z najbardziej znanych reżyserów Quentina Tarantino już w szkole podstawowej stwierdzono dysleksję. Ten wybitny reżyser naukę porzucił w wieku 16 lat i całkowicie oddał się swojej pasji jaką jest kino.

 U Salmy Hayek, jedynej aktorki meksykańskiego pochodzenia, która zrobiła karierę w Hollywood, dysleksję zdiagnozowano w wieku 12 lat. Mimo to, nie przeszkodziło jej to dostać się na jeden z lepszych uniwersytetów meksykańskich – Uniwersytet Ibero-Amerykański, gdzie studiowała stosunki międzynarodowe, a następnie porzucić edukacji na rzecz aktorstwa.

Zarówno Orlando Bloom jak i Tom Cruise bardzo często wracają do swoich dziecięcych lat, kiedy to zmagali się z dysleksją i obecnie otwarcie opowiadają jak to wpłynęło na ich życie i karierę.

Mimo nich, a być może, paradoksalnie, dzięki nim wielu ludziom udaje się znaleźć na szczytach w swoich dziedzinach.  Przyglądając się biografiom znanych dyslektyków można stwierdzić, że w większości osiągnęli oni swój sukces nie pomimo dysleksji, a właśnie dzięki niej! Kreatywność, determinacja, wytrwałość, nieszablonowość, odwaga, przenikliwość – właśnie to sprawia, że dysleksja często zamiast przekleństwem, może stać się prawdziwym darem. Wystarczy w odpowiedni sposób pokierować swoimi umiejętnościami i wykorzystać mocne strony, by osiągnąć naprawdę wiele!

Nawet jeśli Twoje dziecko nie potrafi jeszcze samo czytać, przypominaj mu o tych kreatywnych twardzielach tak często się da! Sam się przekonasz, jak sięganie do pozytywnych wzorców bardzo dzieci motywuje.

Życzę Ci owocnej pracy w pokonywaniu trudności!